20 Ağustos 2008 Çarşamba

Endüstri Mühendisliğini Seçecekler İçin Yaşanmış Hikayeler

ANTALYA Lisesi’ni iyi bir dereceyle bitiren Meltem Karabıyık, aynı yıl Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Endüstri Mühendisliği Bölümü’ne girdi. Mezun olur olmaz iş arayan Karabıyık, bulamayınca Akdeniz Üniversitesi’nde İşletme Yüksek Lisansı’nı bitirdi. İş aramaya devam eden ve girdiği banka sınavlarında yüksek puanlar alan Karabıyık, mülakat sınavlarında kaybetti. İyi derecede İngilizce bilgisine Almanca’yı da ekleyen Karabıyık, Antalya’da eğitimiyle ilgili de firmalarda iş bulamadı. CV’sini gönderip iş görüşmesine çağırıldığı İstanbul, Ankara, Bursa, Malatya’daki firmalardan da ’Biz sizi bilgilendireceğiz’ yanıtı aldı, ancak daha sonra kendisini arayan olmadı.Malatya’ya kadar gitti

Hiç tanımadığı İstanbul’da da iş bulabilmek için şansını deneyen Karabıyık, 1.5 ay Öğretmenevi’nde kalarak haftada üç-dört iş başvurusu yaptığını, sonuç alamayınca evine döndüğünü söyledi. Gazetede gördüğü ilan üzerine Malatya’daki bir tekstil firmasına da CV gönderdiğini anlatan Karabıyık, firmanın davet ettiğini, fakat yolun uzaklığı nedeniyle kendisinin vazgeçtiğini belirtti. Karabıyık, "Fabrika genel müdürü aradı ve gelmem konusunda ısrar etti. Yol parasını karşılayacaklarını söyledi. Bunun üzerine kalkıp Malatya’ya gittim. Bana fabrikayı gezdirdiler ve hiçbir şey söylemeden aynı gün teşekkür edip geri gönderdiler" diye konuştu.

İş bulamayacağını anlayınca üniversite sınavına tekrar girip, Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi’ni yüksek puanla kazanan Karabıyık, hazırlık sınıfından muaf olduğu için yedi yıl yerine altı yıl daha okuyacak. Bitirdiğinde 34 yaşında olacağını belirten Karabıyık, ardından beş yıllık uzmanlık okuyacağını söyledi. İş garantisi olduğunu düşünerek doktor olmayı tercih ettiğini belirten Karabıyık, bugüne kadar sonuç alamadığı 50’den fazla iş görüşmesi yaptığını söyledi.

Neden işe alınmadığını kimse söylemediği için bilmediğini belirten Karabıyık, "Sanırım ya tipimi, ya da diksiyonumu beğenmiyorlar. Konuşurken sesim az çıkıyor. Bunun, karşımdaki insanda kendine güvenmeyen bir tip imajı yaratabilir diye düşünüyorum. Görüşmelerimde kendimi geçindirecek kadar, düşük bir ücrete de razı olduğumu söyledim. İnsanlar sanırım beyne değil, fiziki güzelliğe daha çok değer veriyor" dedi.

Hikayenin tamamını okumak isterseniz